Berlin-Pankow
Der letzte Rundschuppen Deutschlands, typengleich mit Rummelsburg-II, war schon 22 Jahre nach dem Pionierbau in Schneidemühl errichtet, im Jahre 1893.
Unter der Schwedler-Kuppel zu Pankow-Heinersdorf fanden 24 Fahr- und Standgleise Platz. Die Grundflache betrug 3207 m2, das Bauvolumen 30941,1 m3.
Den Entwurf und die Ausfuhrung zeichneten Bathmann und Horstmann.
Der Güter- und Rangierbahnhof der Stettiner Eisenbahn war eines der wichtigsten Umschlagplatze des alten Berlins: schon 1901 kam ein Radialschuppen unmittelbar hinter die Kuppel, 1909, 1921, 1923 und 1924 gab es Erweiterungen, nach dem Krieg folgte der Wiederaufbau, neue Betriebs- und Sozialanlagen in 1961, neue Laderampen fur den Großtafelbau in den 1970—1980ern… Bis ins Jahr 1995 hinein diente die Kuppel der Reparatur des Rollmaterials.
Kaum zwei Jahre nach dem Runddepot, in 1997, war auch der Rangierbahnhof geschlossen.
Berlin-Pankow
Ostatnią okrągła parowozownie Niemiec drugiego rummelsburskiego typu, otwarto 22 lata później niż pilski wzorzec, bowiem w 1893 roku.
Parowozownia Pankow-Heinersdorf posiadała 24 stanowiska, w tym wjazd. Plac obejmował powierzchnie 3207 m2, kubaturę 30941,1 m3.
Projektantami i budowniczymi byli Batman i Horstman.
Towarowo-rozrządowa stacja Szczecińskiej Kolei była jednym z ważniejszych z punktów przedwojennego Berlina. W 1901 roku tutaj powstała wachlarzowa parowozownia, w 1909, 1921, 1923 i 1924 roku ją poszerzono, po wojnie odtworzono, w 1961 zmodernizowano, a w latach 1970-1980 wyposażono w sprzęt do wyładunku elementów wielkopłytowego budownictwa. W latach tych, do 1995 roku pod kopuła przeprowadzano remont taboru kolejowego.
Dwa lata później, w 1997 roku, stację rozrządową zamknięto w pełni.
Берлин-Панков
Последнее циркульное депо Германии, второго руммельсбургского типа, открылось через всего 22 года после пильского образца, в 1893 году.
Депо Панков-Гейнерсдорфа вмещало 24 пути, включая въезд. Площадь составила 3207 м2, объём 30941,1 м3.
Проектировали и строили Батманн и Хорстманн.
Товарно-сортировочная станция Штеттинской железной дороги была важнейшей перевалочной точкой довоенного Берлина. В 1901 году здесь за циркулем встало веерное депо, в 1909, 1921, 1923 и 1924 годах её расширяли, после войны — восстановили, в 1961 улучшили, в 1970—1980х годах оборудовали для выгрузки стеновых блоков крупнопанельного домостроения: все эти годы и до 1995 под куполом продолжали ремонт подвижного состава.
Два года спустя, в 1997 году, сортировочную станцию закрыли вовсе.
